Από παιδικά τραύματα μέχρι ενήλικη αυτοϋπονόμευση — μια αόρατη ιστορία που επαναλαμβάνεται σε πολλούς από εμάς.
Όταν το “καλό παιδί”κρύβει μέσα του έναν κουρασμένο ενήλικα
Ήσουν το παιδί που δεν μιλούσε πολύ, δεν αντιμιλούσε ποτέ, δεν δημιουργούσε προβλήματα.
Έκανες τα μαθήματά σου, έλεγες «ευχαριστώ» και «συγγνώμη» — ακόμα και όταν δεν έφταιγες.
Οι μεγάλοι σε κοιτούσαν με καμάρι και έλεγαν «μπράβο, τι καλό παιδί». Και μέσα σου γεννιόταν ένας κανόνας: όταν είμαι “καλός”, με αγαπούν. Όταν δεν είμαι, απομακρύνονται.
Αυτό το “καλό παιδί” μεγάλωσε. Πήγε πανεπιστήμιο, βρήκε δουλειά, μπήκε σε σχέσεις, ίσως έκανε και οικογένεια.
Κι όμως… κάτι δεν πήγε καλά.
Νιώθει διαρκώς ότι δεν είναι αρκετό, δεν αντέχει την αποδοκιμασία, δυσκολεύεται να πει «όχι», φοβάται να διεκδικήσει… και στο τέλος, ζει για τους άλλους, ξεχνώντας τον εαυτό του.
Αυτό είναι το Σύνδρομο του Σωστού Παιδιού — και είναι πιο κοινό απ’ όσο νομίζεις.
Τί είναι το Σύνδρομο του Σωστού Παιδιού;
Πρόκειται για ένα ψυχοσυναισθηματικό μοτίβο που ξεκινά από την παιδική ηλικία και επηρεάζει την ενήλικη ζωή. Το άτομο μαθαίνει να «υπάρχει» μόνο μέσα από την ικανοποίηση των αναγκών των άλλων. Δεν του επιτρέπεται να έχει δικές του ανάγκες, συναισθήματα ή όρια.
Κάθε φορά που πάει να εκφράσει θυμό, δυσαρέσκεια ή προσωπική επιθυμία, νιώθει ενοχή. Γιατί; Γιατί έχει μάθει ότι η αποδοχή και η αγάπη κερδίζονται με καλή συμπεριφορά, υπακοή και αυτοθυσία.
Πώς δημιουργείται : Οι ρίζες στην παιδική ηλικία
Το σύνδρομο χτίζεται σταδιακά, μέσα σε οικογένειες όπου:
-
Η αγάπη ήταν υπό όρους: «αν είσαι καλός, σε αγαπάμε – αλλιώς όχι».
-
Η επιβράβευση ερχόταν μόνο όταν το παιδί ήταν υπάκουο, ήρεμο, πρόθυμο.
-
Η έκφραση συναισθημάτων θεωρούνταν αδυναμία ή αγένεια.
-
Οι γονείς είχαν αυταρχικό ή υπερπροστατευτικό τρόπο διαπαιδαγώγησης.
Το παιδί τότε καταλαβαίνει ότι για να είναι ασφαλές, πρέπει να συμμορφώνεται.
Και σιγά-σιγά, χτίζει μια μάσκα “κανονικότητας” — και ξεχνά ποιο είναι στ’ αλήθεια.
Πώς μας σαμποτάρεις ως ενήλικες
Μπορεί να έχεις καριέρα, να έχεις φίλους, να έχεις μια σχέση.
Και παρ’ όλα αυτά, να αισθάνεσαι:
-
Ότι δεν είσαι ποτέ αρκετός/ή, ό,τι κι αν πετύχεις.
-
Ότι δεν επιτρέπεται να ζητάς βοήθεια.
-
Ότι πρέπει πάντα να είσαι ήρεμος, διαθέσιμος και ευγενικός — ακόμα κι όταν υποφέρεις.
-
Ότι αν βάλεις τα όριά σου, θα σε απορρίψουν.
Το πιο επικίνδυνο; Επειδή όλο αυτό είναι “αρεστό” στην κοινωνία, δεν φαίνεται. Κανείς δεν λέει “έχεις πρόβλημα”.
Αντιθέτως, σε θαυμάζουν. Και μέσα σου, βουλιάζεις.
Συναισθήματα που κρύβονται πίσω από το “καλό παιδί”
✅ Φόβος απόρριψης
✅ Χρόνιο άγχος
✅ Καταπιεσμένος θυμός
✅ Ενοχή για την ίδια την ύπαρξη
✅ Αυτοσαμποτάζ («δεν αξίζω να είμαι ευτυχισμένος»)
✅ Δυσκολία να ζητήσω, να απαιτήσω, να φανώ
Κι ενώ δείχνεις ήρεμος εξωτερικά, μέσα σου έχεις έναν εσωτερικό διάλογο που λέει:
“Πρόσεχε μην απογοητεύσεις.”
“Μην είσαι βάρος.”
“Δείξε ότι όλα είναι εντάξει.”
Πώς επηρεάζει σχέσεις και επαγγελματική ζωή
Στις σχέσεις:
-
Δίνεις τα πάντα. Και δεν ζητάς τίποτα.
-
Μένεις σε καταστάσεις που σε αδικούν, γιατί δεν θες να φανείς “αχάριστος”.
-
Συχνά ερωτεύεσαι ανθρώπους που χρειάζονται “σωτηρία” — γιατί έχεις μάθει να υπάρχεις ως στήριγμα, όχι ως άνθρωπος με ανάγκες.
Στη δουλειά:
-
Φοβάσαι να διεκδικήσεις μισθό, εξέλιξη, χώρο.
-
Δουλεύεις υπερβολικά, προσπαθώντας να αποδείξεις την αξία σου.
-
Δεν παίρνεις εύκολα ρίσκα — γιατί έχεις μάθει να “μην ταράζεις τα νερά”.
Το πιο δύσκολο βήμα : Nα καταλάβεις ότι… δεν είσαι εσύ το πρόβλημα
Πολλοί άνθρωποι ζουν έτσι όλη τους τη ζωή — και απλώς νομίζουν ότι “έτσι είναι ο χαρακτήρας τους”.
Όμως όχι. Αυτό δεν είναι ο χαρακτήρας σου. Είναι ο μηχανισμός επιβίωσης ενός μικρού παιδιού που προσπάθησε να αγαπηθεί.
Το “καλό παιδί” ήταν ένας ρόλος. Μια στολή που φόρεσες για να είσαι ασφαλής.
Αλλά τώρα, ως ενήλικας, δεν τη χρειάζεσαι πια.
Πώς απελευθερώνεσαι από αυτό το μοτίβο
Η απελευθέρωση δεν γίνεται σε μία μέρα. Αλλά μπορεί να ξεκινήσει σήμερα. Μικρά, συνειδητά βήματα προς τον αυθεντικό σου εαυτό:
1. Αναγνώρισε το μοτίβο
Γράψε σε ένα χαρτί:
-
Πού λέω «ναι» ενώ θέλω να πω «όχι»;
-
Πότε καταπιέζω τα συναισθήματά μου;
-
Σε ποιες στιγμές νιώθω ενοχή χωρίς να φταίω;
2. Ξεκίνα να βάζεις όρια- απαλά αλλά σταθερά
Ένα απλό «δεν μπορώ αυτή τη φορά» είναι μια μικρή επανάσταση για το “σωστό παιδί”.
3. Επέτρεψε στον εαυτό σου να κάνε λάθος
Δεν είσαι κακός αν δεν τα καταφέρνεις πάντα. Δεν είσαι “ανάξιος” αν κάποιος δυσαρεστηθεί μαζί σου.
4. Επένδυσε στη θεραπεία ή στη συνειδητή προσωπική ανάπτυξη
Ένας ειδικός μπορεί να σε βοηθήσει να ξεμπερδέψεις τα κουβάρια των εσωτερικών σου ρόλων.
5. Μίλα. Εκφράσου. Υπερασπίσου τον εαυτό σου.
Αν δεν το κάνεις εσύ, κανείς δεν θα το κάνει για σένα.
Κλείνοντας : Μην ζεις για να είσαι “καλός” ζήσε για να είσαι αληθινός
Δεν χρειάζεται να είσαι πάντα ευγενικός, καλός, ευχάριστος. Χρειάζεται να είσαι αληθινός.
Η αληθινή αγάπη — από τους άλλους, αλλά κυρίως από εσένα — αρχίζει όταν αφήνεις το “σωστό παιδί” να ξεκουραστεί και το παιδί που κρύβεις μέσα σου να ζήσει ελεύθερα.
🌱 Είσαι έτοιμος/η να κάνεις αυτό το δώρο στον εαυτό σου;
Το πρώτο βήμα είναι η αναγνώριση. Το δεύτερο… η δράση.
Άννα-Μαρία
Life Coach & μέλος του γραφείου γνωριμιών De Amor
Βοηθάω γυναίκες (και άντρες!) να κάνουν swipe με αυτογνωσία & να αγαπούν χωρίς φίλτρα.
Μοιράσου μαζί μας:
Έχεις νιώσει ότι ζεις για να είσαι το “σωστό παιδί”; Πώς το αντιμετωπίζεις;
Τα σχόλια είναι ανοιχτά για εσένα — δεν είσαι μόνος/η. 💬💙